Osadę sprzed ponad 5 tys. lat odkryto na Kujawach
W Wilkostowie (Kujawsko-Pomorskie) archeolodzy zbadali świetnie zachowane relikty osady użytkowanej przez społeczności kultury pucharów lejkowatych. Ekspedycją Instytutu Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego kieruje dr Seweryn Rzepecki.
Osada należy do jednych z pierwszych osad rolników na terenach obecnej Polski.
„Cechą absolutnie wyjątkową badanej osady jest bezprecedensowo dobry stan zachowania śladów działalności człowieka. Dzięki niezwykle korzystnym warunkom geomorfologicznym, mimo iż osada ulokowana została na podłożu piasku, stan zachowania zabytków jest wyśmienity. Problem, jaki zwykle napotykają naukowcy zajmujący się tą epoką, polega na słabym stanie zachowania zabytków” – powiedział dr Rzepecki.
W osadzie zamieszkiwała społeczność, która wynalazła metody pozwalające na prowadzenie gospodarki rolniczej na glebach piaszczystych, które pokrywają sporą część Polski.
Zdaniem archeologów, dzięki badaniom w Wilkostowie wyłania się bardzo zrozumiały obraz osady sprzed tysiącleci – ówcześni mieszkańcy Kujaw zamieszkiwali niewielkie osady, liczące kilka domów, wokół których zlokalizowane były pola pszenicy i żyta.
„Zajęcia rolnicze pochłaniały większą część czasu mieszkańców osady – opisywał dr Rzepecki. – Ślady tych zajęć odnajdujemy w postaci pozostałości narzędzi krzemiennych służących do zbiórki zbóż i narzędzi służących do mielenia ziarna. Trzeba dodać, że znaczna część krzemieni była na teren osady dostarczana z odległości kilkuset kilometrów, z terenów dzisiejszej Małopolski. Świadczy to o istotnym znaczeniu kontaktów międzygrupowych ludności wczesnorolniczej Kujaw.”
Wśród zabytków zwracają również uwagę setki fragmentów kości, wśród których przeważały te same, co dziś gatunki – bydło, świnia i koza.
Tegoroczne prace były kontynuacją odkryć sprzed około 10 lat, które przerwano z powodu braku odpowiednich środków finansowych. Obecnie, dzięki wsparciu Fundacji Uniwersytetu Łódzkiego, nabrały one niezbędnego rozmachu.
PAP – Nauka w Polsce, Szymon Zdziebłowski
agt/bsz
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl